Άρχισα να σχεδιάζω στο δάπεδο, με μια κιμωλία, το πρώτο μου θέμα: τις Φυλακές (βρίσκονται 2,50 μέτρα πάνω από το δρόμο που ήρθαμε). Τοποθέτησα λίγα τούβλα στις ακραίες διαστάσεις και στη συνέχεια ύψωσα επιφάνειες από φελιζόλ 2x1 μέτρων γύρω-γύρω, καθώς επίσης και τα χωρίσματα των διαδρόμων. Αυτό έκαμα σ' όλες τις αίθουσες πάντα, για να δω τόσο τον όγκο του θέματος, όσο και τη λειτουργικότητά του.
Βέβαια, η προεργασία έγινε με πολλά σχέδια (προοπτικά και αξονομετρικά), συνήθως σε κλίμακα ίση με 1:25. Επίσης, έφτιαξα μακέτες (τόσο λεπτομερειακές, όσο και γενικές).
Επίσης, μελέτησα τη λειτουργικότητα, που είχε σχέση τόσο με τη θεματογραφία (στην οποία δεν ακολούθησα πάντα τη χρονολογική σειρά των γεγονότων), όσο και με τη μορφολογία των χώρων. Υπολόγισα τις προεκτάσεις που θα είχε το πρώτο θέμα που άρχισα, στα υπόλοιπα. Δημιούργησα, τοίχους στήριξης γερούς με τούβλα, καθώς και δυο πεσσούς, ενώ σε κάθε ένα μέτρο έριχνα "σενάζ", όπως και σε όλους τους τοίχους. Έτσι, μ' αυτά τα υλικά, έπλεξα -που το λέει η έκφραση- όλα τα θέματα του ισογείου. Πάνω τώρα απ' αυτά, έριξα πλάκα "μπετόν-αρμέ", σε διάφορα από τη βάση ύψη, ανάλογα με το θέμα. Καθόριζα περάσματα και ανοίγματα για τα επάνω θέματα, αφήνοντας αναμονές για τη σύνδεσή τους. |
